Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Duo Reges: constructio interrete. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

Contineo me ab exemplis. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Avaritiamne minuis? Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Comprehensum, quod cognitum non habet? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quid enim possumus hoc agere divinius?

Prioris generis est docilitas, memoria; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ita nemo beato beatior. Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Praeteritis, inquit, gaudeo. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Etiam beatissimum? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Maximus dolor, inquit, brevis est. Dicimus aliquem hilare vivere; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Oratio me istius philosophi non offendit; Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Sed quot homines, tot sententiae; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Dat enim intervalla et relaxat. Quid censes in Latino fore? Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Quotee

Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Graece donan, Latine voluptatem vocant. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Hos contra singulos dici est melius. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?